در این پژوهش، به مطالعه رفتارهای موضعی و انتقالی یک سامانه یک بعدی با استفاده از یک الگوی ترکیبی که شامل الگوی ماتریس های تصادفی پراکنده (PRBM) و الگوی جایگزینی تصادفی (RD) است، پرداخته شده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی گذارهای فاز و تاثیر کمیت های سامانه بر حالت های کوانتومی آن است. برای تحلیل دقیق این گذارها، از کمیت های متنوعی همچون نسبت مشارکت و نسبت فواصل انرژی استفاده شده که هر یک می تواند داده های ارزشمند درباره پویایی سامانه ارائه دهد. نتایج نشان دهنده آن است که با تغییر مقادیر کمیت های α و ، می توان به صورت موثری گذار از حالت گسترده به حالت موضعی را کنترل نمود. به صورت خاص، مقدار α به عنوان عامل مشخص کننده در این گذارها عمل کرده و نقش کلیدی در ایجاد تغییرات فاز ایفا می کند. این الگوی ترکیبی با توانایی شبیه سازی دقیق، امکان بررسی جامع رفتارهای کوانتومی در سامانه های پیچیده را فراهم کرده و راهگشای مطالعات آتی در زمینه تاثیر اختلال و تغییرات تصادفی در گذارهای فاز کوانتومی است. این پژوهش می تواند بستر مناسبی برای درک عمیق تر روش های گذار فاز در سامانه های بی نظم ایجاد کند.